در میان منابع مختلف آلودگی هوا، یکی از جدی‌ترین دغدغه‌های زیست‌محیطی شهر تبریز، تأثیرات نیروگاه حرارتی تبریز بر کیفیت هوای این شهر و مناطق مسکونی مجاور نیروگاه می‎باشد. این نیروگاه که از منابع عمده‎ی مصرف سوخت‌های فسیلی در منطقه به‌شمار می‌رود، با انتشار مداوم آلاینده‌هایی نظیر ‌اکسیدهای گوگرد (SOx)، ‌اکسیدهای نیتروژن (NOx)، ذرات معلق (PM₂.₅ و PM₁₀) و سایر گازهای گلخانه‌ای نقش قابل‌توجه‎ای در افت کیفیت هوای شهر تبریز ایفا می‌کند. موقعیت مکانی این نیروگاه در جنوب‌غرب شهر تبریز و نزدیکی آن به نواحی مسکونی، همراه با شرایط خاص اقلیمی مانند وارونگی دما، موجب شده تا انتشار آلاینده‌ها به شکل مؤثر و ماندگار بر سلامت جمعیت شهری تأثیر بگذارد.

در راستای پاسخ به این نیاز حیاتی و خلأ مطالعاتی موجود، طرح پژوهشی حاضر با هدف مدل‌سازی دقیق، تحلیل فضایی، برآورد اثرات بهداشتی و ارائه پیشنهادهای سیاست‌محور طراحی شده است. این مطالعه با تمرکز بر نیروگاه حرارتی تبریز، قصد دارد تصویری شفاف، علمی و عملیاتی از میزان و نحوه پراکنش آلاینده‌ها، مناطق در معرض خطر، و تأثیرات سلامت‌محور آن‌ها را در اختیار مراجع مسئول و سیاست‌گذاران شهری قرار دهد.

این مطالعه، چهار هدف اختصاصی کلیدی را دنبال می‌کند که در ادامه تشریح شده‌اند:

1) مدل‌سازی پراکنش آلاینده‎های هوای انتشار یافته از نیروگاه حرارتی شهر تبریز با استفاده از AERMOD

2) تعیین توزیع مکانی و غلظت آلاینده‌های منتشرشده از نیروگاه حرارتی در شهر تبریز و مناطق اطراف نیروگاه با استفاده از تحلیل پهنه‌بندی GIS

3) برآورد سهم نیروگاه حرارتی در آلودگی هوای شهر تبریز و مناطق اطراف این نیروگاه با استفاده از نتایج مدل‌سازی و داده‌های ایستگاه‌های پایش کیفیت هوای موجود در منطقه

4) کمی‎‌سازی اثرات بهداشتی منتسب به آلاینده‎های هوای انتشار یافته از نیروگاه حرارتی با استفاده از نرم‌افزار +AirQ

مجری طرح آقای اکبر غلام‌پور (از اعضای هیئت علمی مرکز تحقیقات سلامت و محیط زیست وابسته به دانشکده علوم پزشکی تبریز) بوده و با اعتبار 80 میلیون تومان در مدت زمان 7 ماه اجرا می‌شود.

نظارت این طرح نیز بر عهده خانم لیلا خازینی (دکتری مهندسی شیمی و دانشیار دانشگاه تبریز) خواهد بود.